امروز شاید باید بهترین روز زندگی من باشه ولی نمی دونم چرا حس غریبی دارم.
خدیا!سالهاست که به دنیا اومدم وهفته هاست که دارم به جهان و انسانهایی که تو آفریدی فکر می کنم.جهانی که زیبایی های ظاهریش، پلیدی های داخلش رو پوشانده وانسانهایی که هرکدوم بی وقفه درحال دویدن برای رسیدن به آرزوهاشون هستند.اما هنوز نمی دونم که چرا من وجود دارم و هستم؟!نمی دونم برای چی به دنیا اومدم و قرار هست توی این زمین گرد وقلمبه چی کارکنم.راستی،اگه به دنیا نمیومدم چی میشد؟چه کسی جای خالی منو حس میکرد؟! اصلا برای دنیا چه فرقی میکنه که من باشم یا نباشم.دنیا اونقدر شلوغ و پرسر وصداست که هیچ کس متوجه بودن من نمیشه.بعدش هم که بمیرم مطمئنم هیچ اتفاقی نمیفته و همه چیز به خوبی و خوشی و همون روالی که داشت پیش میره.البته یه اتفاقی میفته و اون اینه که یه نفر از جمعیت جهان کم میشه(به اصطلاح خودمون یه نون خور کم تر!)بعد از مرگ من باز هم صبح میشه بازم خورشید در میاد بازم شب میشه و ستاره هایی که من عاشقشون هستم پیدا میشن.بهار میشه تابستون زمستون...
به نظر من دنیا به خاطر هیچ کس تعطیل نمیشه و اگر هم بشه حداقل اون یه نفر من نیستم.
شاید الان پیش خودت بگی«عجب بنده ی ناله ای دارم!» ولی خدای من! من دوست ندارم ناله باشم.این درسته، منم دوست دارم زندگی کنم،درسم رو ادامه بدم.منم دوست دارم به تمام آرزوهایی که دارم برسم ولی آدم بعضی وقتا یه چیزایی میبینه که اصلا از زندگی کردن سیر میشه.نمونش معصومه.آره معصومه.من از وقتی که معصومه رو دیدم،هر روز باخودم میگم اون چیز مهم چیه که ارزش از بین رفتن بچگیه اون رو داشت؟
اون وقت من.... حتی نمیتونم حرفای اون رو درک کنم چه برسه به این که مشکلاتش روحل کنم.
خدا جون واسه همین چیزاست که میگم من برای چی به دنیا اومدم؟میگم دوست ندارم بزرگ بشم.
اما چه باید کرد.این یه اتفاقیه که برای همه میفته.منظورم تولدمه.آره،خیر سرم امروز تولدمه و من اینقدر ناله میزنم و ناراحتم.خواهرم بهم میگه به جای اینکه اینقدر به این چیزا فکر کنی به آینده خودت فکر کن.
خواهرم راست میگه.شاید بهتره به این فکر کنم که درآینده وضع عوض میشه.اصلا بهتره فکر کنم که وقتی دستم به دهنم رسید بتونم به معصومه و امثال معصومه کمک کنم.یه وقت فکر نکنی دارم بلف میزنم ها... نه.تو که خودت می دونی ابن آرزوی قلبی منه.امروز وقتی که بخوام شمع های تولم رو فوت کنم حتما این آرزو رو به خاطر میارم.پس کمکم کن که به آرزوم برسم.

دوستان گلم سلام
از اینکه توی این روز خیلی خاص(البته برای من.خودتون فهمیدید که چرا)قدم روی چشم بنده گذاشتید و وب من رو منور کردید به نور حضور قدمهای صفحه کلید سبزتون!(ببخشید اولین باریه که دارم اینقدر قربون صدقه کسی میرم.اگه ناشی هستم بازم ببخشید) واقعا متشکر و ممنووووووووووووووووووووووووونم
امیدوارم که بتونم روز تولدتون جبران کنم.درضمن امروز عصری خونه ما یه مهمونی خونوادگی هست. اگه کسی می خواد بیاد حتما بهم بگه که آدرس خونه رو بهش بدم.البته از پذیرش کسانی که بدون هدیه بیان معذوریم و اما کسانی که می خوان تشریف بیارن می تونن یکی از هدیه های زیر رو انتخاب کنن:
1- LCD 59 اینچ LG(چه  کم اشتها!) 2- یک دستگاه پرادو با کلید طلایی(انگار هدیه بانکه!) 3- یک  دستگاه ماشین لباسشویی تمام خودکار6 قلو.مارکش فرقی نمیکنه.(مال مامانم میخوام.بالاخره باید خرج خونه زندگی دربیاد دیگه!) 4- یک عدد شاسخین (خرس پرستو تو چهار خونه) در ابعاد 6 متر در 10 متر. (این یکی رو واسه آبجیم می خوام)
و در آخر اگر نتونستید اینا رو بخرید می تونید پولش رو بدید!(می بینید چه قدر به فکرتون هستم؟)
با تشکر: انجمن باج گیران الاف با مدیریت وفا.

قابل توجه دوستان عزیز... تولد من دقیقا روز 12مهر بود که متاسفانه با دلایل خیلی زیادی مثل خرابی کامپیوتر و اینترنت و نبودن تعمیرکار خوب و مسافرتم و.... نتونستم تو روز تولدم وبم رو به روز کنم.جمیع رفقا ببخشید 
آخ ..... داشت یادم میرفت .......  یه کم خودم رو تحویل  بگیرم.

اینا کادوهام هستن.البته نتونستم از *بی ام و * ام عکس بگیرم!

ایناهم دوستام هستن.بچه های باحالی هستن مگه نه؟!

کیک تولم هم دقیقا همین شکلی بود.فقط به جای رنگ مشکی،رنگش زرد بود